((کس نمی گیرد سراغی از دل دلجویی من

کس نمی پرسد نشانی ازشب گیسوی من

خانه خالی مانده از امواج لبخند تو دردل من

اسمان خالی است رنگی کمان روی تو

با توام گویی باخودم هستم انگار ولی

گویا تنهاست این دل درحریم کوی تو

جاده ها در حجم مه ،محوند درچشمان تو

ازکدامین راه باید پر بگیرم سوی تو....))